Kışın ısınma endişe verici bir konu haline geldi.
Bunun sonucunda birçok kişi doğalgazlı ısıtma ve elektrikli ısıtmaya yönelmeye başladı. Bu yaygın ısıtma yöntemlerine ek olarak, kırsal alanlarda yavaş yavaş ortaya çıkan bir ısıtma yöntemi daha var, yani biyokütle temiz ısıtma.

Görünüm olarak bu sobanın alışılagelmiş kömür yakan sobalardan hiçbir farkı yoktur. Bacaya bağlanan bir borudur ve suyu kaynatmak için sobanın üzerine bir su ısıtıcısı yerleştirilebilir. Her ne kadar hala dünyaya benziyor olsa da, bu kırmızı sobanın profesyonel ve şakacı bir adı olan biyokütle ısıtma sobası var.
Neden bu isimle anılıyor? Bu aynı zamanda sobanın yaktığı yakıtla da ilgilidir. Biyokütle ısıtma sobalarında yakılan yakıta biyokütle yakıtı denir. Açıkça söylemek gerekirse saman, talaş, küspe, pirinç kepeği gibi olağan tarım ve ormancılık atıklarıdır. Bu tarım ve orman atıklarının doğrudan yakılması çevreyi kirlettiği gibi aynı zamanda yasa dışıdır. Ancak biyokütle pelet makinesi işleme için kullanıldıktan sonra düşük karbonlu ve çevre dostu temiz bir enerji haline geldi ve çiftçilerin uğruna savaştığı bir hazine haline geldi.
Biyokütle peletleriyle işlenen tarım ve ormancılık atıkları artık ısı üreten çeşitli maddeler içermiyor, dolayısıyla yakıldığında kirletici madde de oluşmuyor. Ayrıca yakıt su içermediğinden ve çok kuru olduğundan ısısı da çok yüksektir. Sadece bu da değil, biyokütle yakıtının yakılmasından sonra ortaya çıkan kül de çok azdır ve yakıldıktan sonra ortaya çıkan kül hala geri dönüştürülebilen yüksek dereceli organik potas gübresidir. Biyokütle yakıtları tam da bu özelliklerinden dolayı temiz yakıtların temsilcilerinden biri haline gelmiştir.