PFI ve ISO standartları birçok yönden çok benzer görünse de, PFI ve ISO her zaman karşılaştırılabilir olmadığından, spesifikasyonlarda ve referans alınan test yöntemlerinde genellikle incelikli farklılıklara dikkat etmek önemlidir.

Yakın zamanda, PFI standartlarında atıfta bulunulan yöntem ve spesifikasyonları, görünüşte benzer olan ISO 17225-2 standardı ile karşılaştırmam istendi.

PFI standartlarının Kuzey Amerika ahşap pelet endüstrisi için geliştirildiğini ve çoğu durumda yeni yayınlanan ISO standartlarının Avrupa pazarları için yazılmış olan eski EN standartlarına çok benzediğini unutmayın.ENplus ve CANplus artık ISO 17225-2'de belirtildiği gibi A1, A2 ve B kalite sınıfları için spesifikasyonlara atıfta bulunmaktadır, ancak üreticiler öncelikle “A1 sınıfı” üretmektedir.

Ayrıca, PFI standartları premium, standart ve faydalı dereceler için kriterler sağlarken, üreticilerin büyük çoğunluğu premium kalite üretmektedir.Bu alıştırma, PFI'nin birinci sınıf notunun gerekliliklerini ISO 17225-2 A1 notu ile karşılaştırmaktadır.

PFI spesifikasyonları, fit küp başına 40 ila 48 pound'luk bir yığın yoğunluğu aralığına izin verirken, ISO 17225-2, metreküp başına 600 ila 750 kilogram (kg) aralığına atıfta bulunur.(fut küp başına 37,5 ila 46,8 pound).Test yöntemleri, farklı boyutlarda kaplar, farklı sıkıştırma yöntemleri ve farklı dökme yükseklikleri kullanmaları bakımından farklıdır.Bu farklılıklara ek olarak, her iki yöntem de, testin bireysel tekniğe bağlı olmasının bir sonucu olarak, doğası gereği büyük bir değişkenlik derecesine sahiptir.Tüm bu farklılıklara ve doğal değişkenliğe rağmen, iki yöntem de benzer sonuçlar veriyor gibi görünmektedir.

PFI'nin çap aralığı 0,230 ila 0,285 inç (5,84 ila 7,24 milimetre (mm) arasındadır.Bu, ABD'li üreticilerin ağırlıklı olarak çeyrek inçlik bir kalıp ve bazı biraz daha büyük kalıp boyutları kullandıklarını anlamakla ilgilidir.ISO 17225-2, üreticilerin 6 beyanda bulunmalarını gerektirir. veya 8 mm, her biri artı veya eksi 1 mm toleransla, 5 ila 9 mm (0,197 ila 0,354 inç) potansiyel aralığına izin verir.6 mm çapın geleneksel bir çeyrek inç'e (6,35 mm) en çok benzediği göz önüne alındığında ) kalıp boyutu, üreticilerin 6 mm beyan etmesi beklenir.8 mm çapındaki ürünün soba performansını nasıl etkileyeceği belirsizdir.Her iki test yöntemi de ortalama değerin bildirildiği çapı ölçmek için kumpas kullanır.

Dayanıklılık için, PFI yöntemi, hazne boyutlarının 12 inç x 12 inç x 5.5 inç (305 mm x 305 mm x 140 mm) olduğu tambur yöntemini takip eder.ISO yöntemi, sadece biraz daha küçük olan (300 mm x 300 mm x 120 mm) benzer bir tambur kullanır.Kutu boyutlarındaki farklılıkların test sonuçlarında önemli bir farklılığa neden olduğunu bulamadım, ancak teoride biraz daha büyük kutu, PFI yöntemi için biraz daha agresif bir test önerebilir.

PFI, ince taneleri sekizde bir inçlik tel örgü elekten (3.175 mm kare delik) geçen malzeme olarak tanımlar.ISO 17225-2 için para cezaları, 3.15 mm'lik yuvarlak delikli bir elekten geçen malzeme olarak tanımlanır.Ekran boyutları 3.175 ve 3.15 benzer görünse de, PFI ekranı kare deliklere ve ISO ekranı yuvarlak deliklere sahip olduğundan, açıklık boyutundaki fark yaklaşık yüzde 30'dur.Bu nedenle, PFI testi, ISO için karşılaştırılabilir bir ince malzeme gereksinimine sahip olmasına rağmen (her ikisi de torbalı malzeme için yüzde 0,5'lik bir ceza sınırına atıfta bulunur), malzemenin daha büyük bir bölümünü ince parçacıklar olarak sınıflandırır, bu da PFI ince parçacık testini geçmeyi zorlaştırır.Ayrıca bu, dayanıklılık testi sonucunun PFI yöntemiyle test edildiğinde yaklaşık 0,7 daha düşük olmasına neden olur.

Kül içeriği için hem PFI hem de ISO, külleme için oldukça benzer sıcaklıklar, PFI için 580 ila 600 santigrat derece ve ISO için 550 C kullanır.Bu sıcaklıklar arasında önemli bir fark görmedim ve karşılaştırılabilir sonuçlar vermek için bu iki yöntemi düşünüyorum.Kül için PFI limiti yüzde 1 ve kül için ISO 17225-2 limiti yüzde 0,7'dir.

Uzunlukla ilgili olarak, PFI yüzde 1'den fazlasının 1,5 inçten (38,1 mm) daha uzun olmasına izin vermezken, ISO yüzde 1'den fazlasının 40 mm'den (1,57 inç) uzun olmasına ve peletlerin 45 mm'den uzun olmamasına izin vermez.38,1 mm 40 mm karşılaştırıldığında, PFI testi daha titizdir, ancak hiçbir peletin 45 mm'den uzun olamayacağına ilişkin ISO spesifikasyonu, ISO spesifikasyonlarını daha katı hale getirebilir.Test yöntemi için, PFI testi daha kapsamlıdır, çünkü test minimum 2,5 pound (1,134 gram) numune boyutunda yapılırken ISO testi 30 ila 40 gram arasında yapılır.

PFI ve ISO, ısıtma değerini belirlemek için kalorimetre yöntemlerini kullanır ve referans alınan her iki test de doğrudan cihazdan karşılaştırılabilir sonuçlar verir.Ancak ISO 17225-2 için, enerji içeriği için belirtilen sınır, alt ısıtma değeri olarak da adlandırılan net kalorifik değer olarak ifade edilir.PFI için ısıtma değeri, brüt kalorifik değer veya daha yüksek ısıtma değeri (HHV) olarak ifade edilir.Bu parametreler doğrudan karşılaştırılabilir değildir.ISO, A1 peletlerinin kg başına 4,6 kilovat saate eşit veya daha büyük olması gerektiğine dair bir sınır sağlar (pound başına 7119 Btu'ya eşdeğer).PFI Standardı, üreticinin aldığı minimum HHV'yi açıklamasını gerektirir.

Klor için ISO yöntemi, birincil yöntem olarak iyon kromatografisine atıfta bulunur, ancak birkaç doğrudan analiz tekniğine izin vermek için bir dile sahiptir.PFI, kabul edilen birkaç yöntemi listeler.Hepsi, tespit limitleri ve gerekli enstrümantasyon açısından farklılık gösterir.PFI'nin klor için limiti kilogram (kg) başına 300 miligram (mg) ve ISO gereksinimi kg başına 200 mg'dır.

PFI şu anda standardında listelenen metallere sahip değildir ve herhangi bir test yöntemi belirtilmemiştir.ISO'nun sekiz metal için sınırları vardır ve metalleri analiz etmek için bir ISO test yöntemine başvurur.ISO 17225-2 ayrıca deformasyon sıcaklığı, nitrojen ve kükürt dahil olmak üzere PFI standartlarında yer almayan birkaç ek parametre için gereksinimleri listeler.

PFI ve ISO standartları birçok yönden çok benzer görünse de, PFI ve ISO her zaman karşılaştırılabilir olmadığından, spesifikasyonlarda ve referans alınan test yöntemlerinde genellikle incelikli farklılıklara dikkat etmek önemlidir.